Anlatacağım
olay tamamen gerçektir. 18 temmuz 2005 Sabahı kahvaltıya kalkmıştım. Fakat evde
kimseler yoktu. Annemi aradım. "Nerdesiniz anne kimse evde yok?" Ağlamaklı bir sesle, "Dedeni kaybettik oğlum." Ben olduğum yerde
çöktüm ağladım. Hemen apar topar köye gittim. Dedemin üstünde bir beyaz
örtü, onun üstünde bir bıçak. Ağlaya ağlaya dualarımızı okuyup...
»DEVAMINI OKU«
0 yorum:
Yorum Gönder